σκανδαλοπλόκος

ο / σκανδαλοπλόκος, -ον, ΝΜ

αυτός που μηχανεύεται σκάνδαλα, σκανδαλοποιός.

επίρρ...

σκανδαλοπλόκως ΝΜ

στήνοντας παγίδες ή εφευρίσκοντας σκάνδαλα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σκάνδαλον + -πλόκος (< πλόκος < πλέκω), πρβλ. δολο-πλόκος].